“Etnische zuivering”, “nee, reactie”. D'Alema, Fini, Gaza, de oorlog

Over hetzelfde onderwerp:

Oorlogstijden in Oekraïne en het Midden-Oosten, en confrontaties tussen twee voormalige politieke tegenstanders en voormalige ministers van Buitenlandse Zaken (de een is voormalig premier, de ander voormalig vicepremier). Het gaat om Massimo D'Alema en Gianfranco Fini, bijeen voor de presentatie van het boek "Oorlog en menselijke natuur - de wortels van de wereldwijde wanorde" van Gianluca Sadun Bordoni (red. Il Mulino), in aanwezigheid van onder anderen Alessandro De Angelis en Italo Bocchino als coördinatoren, en de voormalige voorzitter van de Senaat Marcello Pera als actieve toeschouwer. En zo onderzoeken we niet alleen het verleden van de mens als jager en verzamelaar, die sinds de prehistorie de kiem van oorlog in zichzelf cultiveert, maar we archiveren definitief, aldus de auteur, de illusie van vrede. Mensen die een voordeel hebben, hebben de neiging dat uit te buiten, dat is het idee. Bovendien is oorlog onderdeel van de menselijke natuur, zoals de paleogenetica en de bioarcheologie beweren. Kortom, de hoop na de Koude Oorlog bleek ijdel. “Laten we zeggen dat paleogenetica niet mijn vakgebied is,” begint een D’Alema in “feministische” stijl die het ook graag over de andere helft van het menselijk ras had willen hebben, die meer geneigd is tot pietas.

"Ik kom niet uit een pacifistische cultuur, maar dat betekent niet dat ik me moet overgeven aan een oorlogslogica", zo begint hij, en die premisse is belangrijk, want het gesprek zal ontaarden in een verhitte uitwisseling van standpunten, waarbij Fini spijt heeft dat hij moest denken dat Israël, de staat van de mensen die slachtoffer waren van het nazifascisme, uiteindelijk beschreven zou kunnen worden als een symbool van het nazifascisme. “Historische vijand”, zegt D’Alema, vastbesloten om demografische gegevens op te dreunen over de numeriek magere toekomst die de blanke westerse man te wachten staat. Fini beschouwt het Glazen Paleis als een gebouw “zonder enige macht”, te midden van machten die niet langer heersend zijn. En als D'Alema terugdenkt aan de dagen van 2006 (de crisis in Libanon, toen hij als minister aanwezig was bij het bemiddelingsproces en de gesprekken met Hezbollah – uit de serie: wie vrede wil, moet ook met terroristen praten), dan roept Fini die van 2008 (de top van Boekarest) in herinnering, waarin Angela Merkel haar angst uitsprak, met betrekking tot de mogelijke toetreding van Oekraïne tot de NAVO, dat de Russische bevolking deze daad als agressief zou kunnen ervaren: de uitbreiding naar het oosten kan zeker niet als een vergissing worden beschouwd, zegt Fini, en toch geven Angela's woorden, gezien vanaf vandaag, te denken. Maar zodra we over Gaza praten, verandert de nostalgie in een afstand tot de horizon. "Etnische zuivering", zegt D'Alema verwijzend naar de acties van Benjamin Netanyahu. “Israël, dat sinds zijn ontstaan ​​is omringd door mensen die het land willen vernietigen, reageert nu”, zegt Fini. "De terroristische aanslag van 7 oktober", zegt D'Alema, "biedt de Israëlische rechterzijde een kans om haar plan uit te voeren: de Palestijnen tot vertrek aanzetten. 7 oktober is de barbaarse reactie op iets dat al eerder was begonnen, en op het feit dat voor de Palestijnen, verstoken van elk politiek perspectief en onderdrukt, het terrorisme aan kracht heeft gewonnen." Laten we proberen "de psychologie van een volk" te begrijpen, zegt Fini. "Een volk verdedigen betekent niet een regering verdedigen. Er zijn 15 miljoen Joden in de wereld en sinds 70 na Christus, misschien zelfs eerder, zijn ze herhaaldelijk het voorwerp geweest van de wil, min of meer uitgesproken, om de zaak te archiveren. Nooit eerder waren er zoveel Joden op één dag vermoord als op 7 oktober, vanaf het moment dat de crematoria werden gesloten. Het Israëlische volk verdedigt zijn bestaansrecht; dan ben ik de eerste om te zeggen dat Netanyahu de controle over de situatie kwijt is en daarmee ook de goede naam van Israël schaadt." De tijd dringt, er is geen oplossing en er is geen overeenstemming tussen de sprekers. Voor de twee oud-ministers staat alleen Europa op de achtergrond, als een bloedeloos silhouet dat weer tot leven gewekt moet worden.

Meer over deze onderwerpen: